تأثیر نیروهای ارتوپدیک بر استخوان‌های سر و صورت به طریق بررسی با روش اجزای محدود

سابقه و هدف: این تحقیق با هدف بررسی توزیع تنش در اسکلت کرانیوفشیال متعاقب اعمال نیروی ارتوپدیک هدگیر با تکنیک انالیز اجزای محدود (FEM) در دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در سال 79-1378 انجام گرفت.مواد و روشها: یک مدل کامپیوتری سه بعدی از کمپلکس کرانیوفاشیال به کمک تصاویر C.T از جمجمه خشک شده یک انسان جوان در مرکز تحقیقات و تکنولوژی نوین (متکن) تهیه شد. پس از تکمیل مدل هندسی جمجمه و هدگیر، شرایط مرزی مدل، تعریف و تعیین شد. سپس نیروی یک کیلوگرم (500 گرم در هر طرف) طی دو مرحله (با زاویه pull 30 درجه رو به بالا و با زاویه pull موازی پلن اکلوزال) بر مدل هندسی کمپلکس کرانیوفشیال اعمال شد.یافته‌ها: نیرو در محل اعمال (مولرهای اول دائمی ماگزیلا) بیشترین تنش را ایجاد می‌کند که اثر اولیه آن با ایجاد حداکثر تنش‌های compressive در قسمت تحتانی درز میدپالاتال و نیز ایجاد تنش‌های Tensile در نواحی فوقانی این درز و درزهای اتصال‌دهنده ماگزیلا به استخوان‌های مجاور، مشاهده می‌شود. در نواحی دورتر از این درزهای اصلی، به سمت سقف کاسه سر (Cranial Vault) و نیز به سمت درزهای سطحی‌تر مانند اینترنازال، از میزان تنش‌ها کاسته می‌شود. بیشترین ناحیه تجمع تنش‌ها، پس از محل اعمال نیرو (ناحیه مولر اول ماگزیلا)، در ناحیه انسیزور درز میدپالاتال و نیز در سگمنت میانی درز لاکریموماگزیلاری (ناحیه کف اربیت) مشاهده شد.نتیجه‌گیری: نتایج حاصل علاوه بر مطابقت با بسیاری از مطالعات سفالومتریک، هیستولوژیک و کلینیکی انجام شده در مورد کاربرد هدگیر، پیش‌بینی تغییرات بوجود آمده در کلینیک را امکان‌پذیر ساخته، شناخت مناسبی از نحوه عملکرد این تکنیک درمانی فراهم می‌سازد.